Zaterdag 11-02-2012.

Vandaag richting Hahei maar eerst ff geskypt met NI.CO.

Gisteravond met behulp van de buren, wat echte Kiwi`s zijn het Zuiderkruis opgezocht. Het was een prachtig heldere nacht en na enig turen konden we hem zien.

Het is hier niet zo koud als op het zuidereiland. `s Morgens vroeg al lekker weer en buiten bij de picknictafel een ontbijtje. Daarna even dag zeggen met de kiwi buren die gisteren nog wat tips gaven over de Coromandel. Het gebied waar we de komende dagen gaan doorbrengen. De buren wonen daar en wisten wel wat leuke wetenswaardigheden.

Onderweg weer veel slingerwegen en haarspeldbochten. Alhoewel het een hoofdweg is moet je je er niet al te veel van voorstellen. Ze zijn wel van redelijk goed niveau, maar veel breder dan de oude weg Bolsward- Sneek zijn ze niet. Maar wel door prachtige gebieden. Wat je hier ook veel ziet zijn fietsers bepakt en bezakt met van alles en die zo fietsend N.Z. ontdekken. Respect voor zoveel doorzettingsvermogen. Vlak voor de plaats Hahei heb je de Hot Water Beach. Bij laag water kun je daar een kuil graven en dan heb je warm water.

Toen wij er aankwamen was het net afgaand water en na enig zoeken zagen we een hoop mensen tussen wat rost blokken aan het graven. Het bleek eerst maar een strook van ongeveer 10 meter breed te wezen waar mensen een kuil hadden waar inderdaad warm tot heet water inzat. Maar toen na een paar uur het water verder gezakt was werd het stuk strand waar warm water was ongeveer 50 meter breed en er borrelde water omhoog waar je je voeten aan brandde. Het was prachtig om te zien hoe mensen kwamen aanlopen en niets vermoedend bij het opborrelende water hun voeten in dat water deden. Ze wisten daarna niet hoe snel ze de zee in moesten om af te koelen. Onvoorstelbaar dat het daar zomaar uit de grond komt. Het blijkt water met een temperatuur tussen 64 en 70 graden heet te zijn. Het was leuk om te zien dat de Duitsers hele goede kuilengravers zijn.

Daarna 8 km. doorgereden naar Hahei camping. Een prachtige camping vlak aan zee waar we hebben ge B.B.Q. en een paar wijntjes op het strand hebben gedaan. Nu eerst maar slapie doen.

zondag 12 februari 2012.

Vannacht heeft het de hele nacht geregend. Je kon het gisteravond al boven de oceaan zien aankomen met prachtige bloemkoolwolken. Vandaag besloten om bovenin de Coromandel te verkennen. De navigatie leidde ons via, wat we later in een folder lazen, via de 306 naar het plaatsje Cormandel. De 306 is een toeristische route via een gravelweg van plm. 20 km. maar omdat het regende was het een modderpoel. De camper ziet er niet uit nu. Omdat het zo regende en de weg zo slecht was hebben we een plek gemist waar z.g. Kauri bomen staan. Enorme dikke bomen van meer dan 1000 jaar oud met een doorsnee van meer dan 5 meter, volgens mensen die het wel hebben gezien. In Coromandel werd het iets droger en hebben we een Driving Creek Railway and Potteries gedaan. Een treinreis van een uur met een smalspoor treintje. Heel leuk om te zien hoe een kunstenaar dit ooit heeft aangelegd. Daarna besloten we om naar Port Jackson te gaan. het uiterste puntje van de Coromandel. Maar wat een ramp die weg erheen. Het was 25 km. gravelweg met kuilen en door rivierbeddingen en soms kan er net 1 auto overheen. Er kwam geen eind aan, maar wel mooi om te doen. Weet niet of de camperboer het wel o.k. vindt. We staan nu op een z.g. DOC Campground. Een staanplaats midden in de natuur met alleen een koude douche en zonder stroom, telefoon bereik en/of internet. Puur natuur dus. Maar we moeten morgen dezelfde weg weer terug. Hopelijk is het dan weer zonnig.

Maandag 13-02-2012.

Dit was dus de misser van de week. Het was een ramp om hier te komen en we dachten als vandaag de zon schijnt kunnen we het laatste stukje naar Port Jackson te gaan, nog 5 km. en dan nog 5 km. naar een punt waar een mooie wandelroute moet zijn. Maar het hoosde vanmorgen en we zagen ons al vast komen te zitten op deze blubberweg, waar zo stukken rots naar beneden komen met het regenwater mee. Om 7.20 uur zijn we hals over kop hier vertrokken om vaste weg onder de wielen te krijgen. Maar daarvoor moesten we 25 km. rijden. Gelukkig kwamen we onderweg niemand tegen want een mogelijkheid om uit te wijken is er bijna niet. Het is gelukt maar echt genoten hebben we niet. We besloten toen we weer asfalt onder de bandjes hadden en een bakkie koffie hadden gehad om door te rijden boven Auckland. Daar staan ook nog Kauri bomen en er is veel strand. Auckland passeerden we om een uur of 1 en het was er behoorlijk druk. Maar eenmaal Auckland voorbij kwam de rust en de zon weer. We hebben 2 Kauri bomen gezien. Geweldige bomen van 800 jaar oud en een doorsnede van 7.60 meter. Nog meer naar het noorden moeten exemplaren staan ven meer dan 2000 jaar oud en nog veel dikker. We zijn nu aangekomen bij Warkworth op Sandspit Holiday Park. Heel leuk met een soort museum van oude werkplaatsen en gereedschappen. De baai staat nu droog omdat het eb is, als het straks weer hoogwater is staat het water tot de camping.

Dinsdag 14-02-2012.

14.30. De regen valt met bakken uit de hemel neer zodat ik (Karin) de kans krijg om het een en ander met jullie te delen. Het weer is daar 1 van. Vanochtend met de zon opgestaan en koffie bij de baai gedaan en naar een strand gereden waar we nu op Pakiri op de camping staan. Hebben een grote wandeling over het strand gemaakt. De regen zag je aankomen dus snel naar de camper.

Ons stopwoord op deze vakantie is dan ook: Dat hebben wij weer.

Ook gaat de zon onder aan de westkant. En komt de maan anders op. Zelfs de sterrenhemel is hier anders. En wanneer de zon er weer bij is dan is het weer warm. Ook het water in het afvoerputje loopt andersom. De natuur is hier enorm, grote verschillen vooral op het Zuider eiland. Zo ga je door het regenwoud dan weer langs de kust en zo zit je weer in de bergen. Dan weer zijn er gedeelte van wegen weggespoeld. Dan weer een stad en een kilometer verder waan je je in niemandsland. Maar dan heb je in ene weer een Art en Graft, Potteriegallerie vaak bij iemand aan huis, ja er is veel huisvlijt. Daar vind je ook de bed en brochtje in elk dorpje is er wel een te vinden. De asfaltweg houdt dan op en wordt gravelweg. Die hebben wij ook diverse keren gereden Leo heeft dan ook de camper eerst maar eens schoon gemaakt. Je vindt hier haast geen stoplichten of zijwegen. Wanneer je over een brug moet ivm een rivier ed. dan wordt dat op het wegdek aangegeven met One Lane Bridge er kan dan van een kant op de brug worden gereden ( te smal). De huizen zijn hier allemaal verschillend met een of meerdere aanbouw. En wanneer het huis te oud wordt bouw je er een naast, het oude huis blijft vaak staan. In de dorpen staat er veel te koop. Hun mailboxen zijn ook allemaal verschillend het lijkt wel of men in sommige dorpen een wedstrijd heeft gehouden; van wie maakt er de mooiste. De Auto’s campers en caravans zijn vaak enorm groot. Ook de bomen planten en de vogels zijn/lijken hier groter dan bij ons verder zie je veel blauwe hortensia, vlinderstruik, lelies en lissen, varens, palmen enz. kortom veel natuur, weinig Nederlanders en geen friezen. Maar wel veel kerken. De kinderen gaan naar school in uniform en op het meest afgelegen plek kom je nog een bordje tegen met; schoolbus turns. En een ieder loopt op blote voeten in de stad, winkel op de camping naar het toiletgebouw. Ondertussen is het droog geworden en is de koffie klaar. En ben ik aan het einde van mijn opsomming. Oja het grootste temperatuurverschil met Bolsward was 45 gr. Bij jullie min 20 en hier was het toen 25+ tenminste als jullie de waarheid hebben verteld. Maar nog groter is het verschil van dag en nacht. Hier is het dinsdagmiddag half vier en bij jullie half vier dinsdagochtend. Nog 3 dagen NZ dan gaan we naar LangKawi.

Woensdag 15-02-2012.

Regen met bakken uit de lucht. Eerst maar koffie en ontbijt en overleg wat te doen. We hebben de kaarten erbij en besluiten om richting Auckland te gaan en daar bij Muriwai beach te kijken.er moet daar een kolonie Jan van Genten nestelen. Daar aangekomen werd het droog en konden we prachtig de vogels met hun jongen bewonderen. Ze zitten allemaal heel dicht bij elkaar en je kunt er redelijk dicht bij komen. En de zon brak door en hebben we nog een flinke strandwandeling gedaan. Het lijkt een erg vies strand omdat het zand zwart is en dan is het net of het iets van olieachtigs is. Maar het is gewoon zand, maar dan roet zwart. Een camping hadden we snel gevonden op 800 meter van de plek waar we de Jan van Genten spotten.

Een mooie camping en niet duur. Hij is bijna de helft goedkoper dan die van gisteren. Die vroeg $55 en was minder mooi dan deze die maar$28 kost. Of zou het komen dat de zon nu schijnt en gisteren niet. Het is hier opvallend dat het zomaar honden en katten regent en even later schijnt de zon en is het warm en echt zomer. De zomer hier wil volgens de Kiwi`s zelf niet echt een zomer worden. Het is erg onstabiel en veel regen. Morgen de camper inleveren. Maken we dan de balans op van 3.5 week N.Z. We hebben nu Nederlandse buren op de camping en dat is eigenlijk voor het eerst deze vakantie. Hebben al even staan kleppen. Wij hebben al meer dan 5000 km gereden. Hun 8000 maar dan wel een maand langer in N.Z. We zouden de zon even in de zee zien zakken, maar waren een paar tellen te laat. Er kwamen weer een paar wolken die dat verhinderen. Nog maar 15 uur de camper. Au.

donderdag 16 februari 2012.

De dag van het einde van de ontdekking van N.Z. De camper ingeleverd bij Maui in Auckland. Het was nog redelijk moeilijk om het adres te vinden als de navigatie niet up to date is. Er zijn hier nieuwe wegen aangelegd die niet in de navigatie staan en je dus rondjes begint te rijden. Maar uiteindelijk kom je er wel. Na wat papierwerk was alles geregeld en belden ze een taxi voor ons hotel. We wisten niet meer waar het hotel stond en dachten eerst bij het vliegveld waar we dus de camper hadden ingeleverd. Maar het bleek in downtown Auckland. Midden in het centrum op loopafstand van alles, wat mooi uitkwam want Karin wilde absoluut Auckland in. Ik zelf heb er niet zoveel mee de grote steden, maar achteraf viel het wel mee en was het zelfs mooi. We zijn de Tower opgeweest en zijn 200 meter boven de stad zijn kijken. Ondertussen springen adrenaline junks van de toren naar beneden. Ik wou ook maar mocht niet van Karin. (grapje). Ik niet. Het was wel mooi want onze koffer was stuk gegaan bij de vlucht naar N.Z. en we hadden bij een knakenwinkel een reistas gekocht van achteraf een belabberde kwaliteit. De ritsen gingen al stuk als je er naar keek. De koffer hebben we op de laatste camping achtergelaten en onze nieuwe reistas waar we zo trots op waren en die we 48 uur hebben gehad ligt in de kliko bij het hotel. Weer een miskoop van de week. Maar we blijven lachen. Want we vonden bij Maui waar we de camper hadden ingeleverd een pracht van een koffer die anderen hadden weggedaan en waar weinig aan mankeerde. Na een inspectie en verwijdering van wat parfum en ongebruikt maandverband hebben wij hem geadopteerd.

Net uit eten geweest. Een heerlijke pizza in een prachtige locatie. Een zijstraatje van de hoofdstraat en een trap op en we hadden een heerlijke plek.

Een extra gratis wijntje omdat we iets langer moesten wachten op de pizza maakten het compleet. Tot kiekus.