Woensdag 8 febr. 2012.

Vanmorgen om 9 uur vertrokken vanaf een gezellige camping. Alleen het weer werkte niet mee. Gisteravond voor het eerst hier B.B.Q. Net bij het laatste kwartiertje begon het te regenen dus laatste worstje binnen verorberd. De buiten B.B.Q. is ideaal alhoewel het een gasbrander is. Hier ben ik wel een beetje jaloers op, net als de cabine airco. Voor de rest is onze eigen camper veel beter ingericht. Hier kun je heel weinig in de kastjes kwijt en de koelkast gaat of op de boordaccu, die dan heel snel leeg is en je dus ook geen licht en water hebt of op 230 volt aan de stroompaal. Het is een z.g. compressor koelkast wat heel veel lawaai geeft. Onze eigen in de camper is een absorbtie koelkast en kan eventueel op gas waarbij je dus vrij kunt staan en hij is veel stiller.

We hebben de Queen Charlotte drive vanmorgen verder afgereden en het is een prachtige route met hele mooie uitkijkpunten. Die rit duurde nog ong. 3 kwartier voor we in Picton aankwamen. We waren veel te vroeg, zodat we nog wel even de stad/dorp in konden. We hebben een kaart voor Lynde op de bus gedaan die 18 febr. 1 jaar word. Om 11.15 uur zijn naar de ferry gegaan waar we als 3^e camper in de rij stonden. Om 12.10 konden we aan boord. Wel lekker om niet als eerste te gaan want het is allemaal anders. Alles gaat precies in spiegelbeeld dan bij ons. Om 13.05 precies gingen de trossen los. Het eerste uur ga je door een prachtige Sound/Fjord. Om daarna op open oceaan te gaan. We zagen nog een dolfijn voorlangs zwemmen en grote Jan van Genten het water induiken. Er stond een leuke deining en na een tocht van 3 uur en 1 kwartier kwamen we aan in de hoofdstad Wellington. De Maori`s noemen N.Z. Aotearoa wat betekend de grote witte wolk. En dat is precies wat je ziet als je het Noorder eiland nadert. Boven land is het een grote witte wolk. Maar er aangekomen scheen de zon er uitbundig en de lucht was boven land helemaal blauw. Het zal toch niet dat het weer hier meezit? In een drukte van jewelste moet je de uitgang vinden en dan is de navigatie een uitkomst. Op weg naar onze bestemming volgens de map vonden we de afstand te groot en we besloten een afslag te nemen en te zien waar we uitkwamen. Gelukje. We kwamen uit bij een dorpje genaamd Waitarere. En we konden er met de camper zo een enorm strand oprijden. Dat deden we in zuid Frankrijk ook wel eens bij de Middellandse zee. Een geweldige plek. We hebben er een camping gezocht en vonden en leuke camping. Soms moet je van je programma afwijken om zoiets leuks te vinden. Konden nog heerlijk buiten zitten met een echt wijntje en een biertje. Vanavond volle maan.

09-02-2012.

Hoi. Ik, Karin mag ook even schrijven. Vanochtend door de zon gewekt en buiten ontbeten. We konden 3 dagen niet sms en dat kwam Leo wel goed uit. Ook hebben we niet voor internet gekozen op de ferry. Wat niet weet wat niet deert. Zowel Junell als Corinne sms-ten zojuist dat de tocht niet doorging daar er dooi op komst was. Misschien is de dooi van tijdelijke aard. We zullen het moeten afwachten. Mijn voorstel zou zijn 2 weken lichte dooi en dan weer volop vriezen kunnen we de winter ook nog een meemaken. Na het ontbijt een flinke wandeling gemaakt over het strand. De vissers waren ook al bezig. 1 van hen had een bestuurbaar ‘boot’ waarmee hij een lijn kon uitzetten. Die was wel 1 km lang na 1 ½ uur haalde hij de lijn dan op een spoel weer in. Er zaten 2 grote vissen aan. Ook ligt het strand bezaaid met hout de mooiste vondsten. Niet alleen op het strand vind je hout maar overal op het land ook, de bomen worden omgehaald en blijven dan ook liggen men mag buiten niets opstoken (brandgevaar is groot)en men heeft hout genoeg. Na koffie op het strand te hebben gedronken zijn we richting het nationale park Tongariro gereden. De natuur was hier weer heel anders dan op het Zuider dan weer vulcanisch dan weer bos en zelfs heideachtig, bergen alle landschappen denkbaar.

Onderweg een weggetje van het DOC ingeslagen voor mogelijk een camping. Echter, we zagen alleen maar doodvermoeide mensen. Bleek dat zij een tocht hadden gelopen van 7 uur naar de vulkaan Tongariro. De dieren hier zijn allemaal wat groter dan bij ons maar de koeien zijn magertjes. Zij staan dan ook met velen bij elkaar. Aan bloemen zie je veel dezelfde paarse en witte bolvormige bloemen ( ui bloem). Bomen zie je in veel verschillende soorten. Maar er zijn op het noorder eiland bijna geen sandfly’s en dat is fijn onze enkels zijn verrijkt met diverse bulten en jeuken dat ze doen.

Vanavond eten we Meat en Chees Pie. Wij laten jullie nog weten of hij lekker was. Het leven is hier naar onze maatstaven vrij duur. Vlees is alleen in grootverpakking, maar gezien onze koelkast durven we dat niet aan. Ook de camping is prijzig.

Jammer voor jullie (en hopelijk heeft Niels nog niet groot ingeslagen) gaat de 11 stedentocht nog niet door. De hype er rondom kan me niet zoveel schelen maar het schaatsen en de pret er om heen wel. Wie had nou nog verwacht dat het zo zou gaan vriezen. Ik ga nooit meer in de winter weg. (Leo) ik wel. Wie gaat er mee??. O ja de meat en cheese pie was heerlijk.

10-02-2012.

Vandaag de dag weer heel wat gezien terwijl jullie lagen te slapen. Eerst Lake Taupo waar we langs zijn gereden en op een mooie stop een bakje koffie hebben gedaan. We hadden de Moon Craters in de navigatie gezet bij Wairakei. Daar waren we redelijk snel en na betaling van $6 de man/vrouw mochten we het gebied in. Het was wonderlijk te zien hoe moeder aarde kookt en borrelt. Het was niet zo`n groot gebied maar het rookte aan alle kanten. Daarna door naar Wai-o-Tapu. Dit koste $ 32 p.p. Dat was spectaculair om te zien. Wat een thermische activiteit. Het kookt en borrelt echt aan alle kanten en de kleuren van het water was ongelofelijk. Machtig om te zien en verschrikkelijk om te ruiken. Het ruikt naar jarre en rotte eieren en zweetvoeten tegelijk. We hebben er 2 uren in doorgebracht. We waren echt onder de indruk van zoveel geweld. We besloten om dan maar geen White Island meer te doen want dit was al geweldig en White Island is best duur. We zijn daarna doorgereden naar Tauranga. Een kustplaats aan de Bay of Plenty. De plaats waar de Reno het containerschip gestrand was. We zijn nu op camping Tauranga Holiday Park. Bij navraag aan de beheerder bleek dat het containerschip hier recht voor de kust op 12 mijl reeds was gezonken. Ze konden vanaf de kust met een verrekijker de kranen zien die probeerden de containers te bergen. Ze deden hier niet zo moeilijk over de stranding. De olie die aanspoelde was zo weg. Morgen de hagelwitte stranden van Hahei. Hebben we ook al weer zin in.

Bedankt voor de leuke reactie`s en ik mag het niet zeggen maar we hebben hier nog maar 1 week. (snik). P.S. We spraken net met de buren en die vertelden dat hier vanmiddag om 15.30 uur 2 aardbevinkjes waren. Ze zeiden dat de campers stonden te schudden. Wij kwamen een half uurtje later op de camping en hebben niets gemerkt.